|
تعداد بازدید:
4202
| تاریخ درج : چهار شنبه 27 آذر سال 1392
|
|
هرشامگاه
شانه های کبیرکوه
- درارادتی شگرف-
خم می شوند
وفرشتگان
روح تورا
-درهودجی ازنور-
به معراج می برند
آه ! ای بلند بی پروا
برکدام ارتفاع ایستاده ای ؟
که صعود
وام دار نگاه بلند توست
برحقانیت این راه
برشاخسار مزار تو
سیب های سرخ
چنان سنگینی می کنند
که بی هیچ زحمتی
دستانم را
دراز می کنم
وعطشنا کی ام را
فرو می نشانم
با ما یی
اما نه از ما یی !
چشمان تو
-درمعراج عاطفه -
پرواز می کنند
درحالیکه ما
-درقفس یک سیب-
گرفتار مانده ایم
کتاب زندگی ات را
ورق می زنم
یک واژه گنگ
درآن
نمی یابم
فواره شرف !
دلم را هر روز
درژرفای نگاهت
فرو می برم
وغسل می دهم
کلمات سپید من
در سپیدی نگاه تو
گم می شوند
پس این بار که خواندمت
- از فرط سیاهی-
ماه رابغل می کنم !
سید احمد آبساران
|
|
|
نویسنده: |
بی نشان
|
|
تاریخ : |
1392/10/14
|
|
هر که با مرغ هوا دوست شود،خوابش آرام ترین خواب جهان خواهد بود...به آرامشت حسودیم میشه ..تو کی بودی کاش میدونستم...
|
|
|
|
|
نویسنده: |
مهندس
|
|
تاریخ : |
1392/11/25
|
|
سلام سید خیلی عالی بود
|
|
|
|
|
|